Η μέτρηση πόντων με τη χρήση μεζούρας αποτελεί μια απλή και αποτελεσματική μέθοδο αξιολόγησης της μείωσης του σωματικού λίπους.
Συχνά, η απώλεια σωματικού λίπους φαίνεται περισσότερο από το πώς εφαρμόζουν τα ρούχα ή η ζώνη, παρά από τη διαφορά στα κιλά που δείχνει η ζυγαριά. Αυτό συμβαίνει επειδή ο λιπώδης ιστός καταλαμβάνει περισσότερο όγκο από τον μυϊκό ιστό, λόγω της χαμηλότερης πυκνότητας και περιεκτικότητάς του σε νερό.
Το σχήμα κάθε σώματος συνδέεται άμεσα με τα σημεία αποθήκευσης λίπους, καθώς το μέρος όπου συσσωρεύεται το σωματικό λίπος παίζει καθοριστικό ρόλο. Οι περιοχές όπου συσσωρεύεται το λίπος εμφανίζουν αυξημένη περίμετρο. Για παράδειγμα, η συσσώρευση λίπους στον κεντρικό κορμό συχνά οδηγεί σε μεγαλύτερη περίμετρο μέσης, κάτι που αποτελεί ένδειξη κεντρικής ή κοιλιακής παχυσαρκίας.
Ανάλογα με τις ανάγκες και τους στόχους του ατόμου, οι περιφέρειες που μετρώνται μπορεί να περιλαμβάνουν τη μέση, την κοιλιά, τους γοφούς, τον βραχίονα, τον πήχη και τον μηρό. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η μέτρηση της περιμέτρου της μέσης, καθώς και η αναλογία μέσης-ισχίων, καθώς αποτελούν δείκτες κινδύνου για παθήσεις που σχετίζονται με την κεντρικού τύπου παχυσαρκία, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα και ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2.
Ένας έμμεσος τρόπος προσδιορισμού του σωματικού λίπους είναι η μέτρηση του υποδόριου λίπους (το λίπος που βρίσκεται αμέσως κάτω από το δέρμα). Αυτή η μέτρηση γίνεται με τη χρήση ενός ειδικού εργαλείου, του δερματοπτυχόμετρου, το οποίο μετρά το πάχος των δερματικών πτυχών. Η μέθοδος βασίζεται στην αρχή ότι το υποδόριο λίπος αντιπροσωπεύει πάνω από το 50% του συνολικού σωματικού λίπους.
Το δερματοπτυχόμετρο χρησιμοποιείται συνήθως τόσο σε κλινικά περιστατικά όσο και σε αθλητές, με στόχο την ακριβή αξιολόγηση της σωματικής σύνθεσης, η οποία παρέχει χρήσιμες πληροφορίες για τη βέλτιστη αθλητική απόδοση.
Κατά τη διαδικασία της δερματοπτυχομέτρησης, η δερματική πτυχή διαχωρίζεται από τον υποκείμενο μυ για να μετρηθεί το πάχος της. Οι μετρήσεις πραγματοποιούνται σε διάφορα σημεία του σώματος, με τα κύρια σημεία να περιλαμβάνουν την περιοχή του δικεφάλου, του τρικεφάλου, του μηρού, της κοιλιακής χώρας, την υποπλάτια περιοχή στο πάνω μέρος της πλάτης, καθώς και την υπερλαγώνια περιοχή στο πλάι της κοιλιάς.
Σε περιπτώσεις νοσογόνου παχυσαρκίας υπάρχουν περιορισμοί, καθώς οιδερματικές πτυχές των ασθενών μπορεί να είναι παχύτερες από το εύρος του δερματοπτυχομέτρου, ενώ η ακριβής ταυτοποίηση των σημείων μέτρησης είναι δύσκολη, με αποτέλεσμα να υποτιμάται το ποσοστό του σωματικού λίπους.